Hij ging nooit op vakantie, had geen schulden, op z’n 75-ste nog steeds een sterk lijf en in alle facetten werkte hij met de natuur mee. Historisch was dan ook zijn uitspraak: domme mensen manipuleren de natuur, slimme mensen cultiveren de natuur en wijze mensen begeleiden de natuur. Wijsheid is leuk, maar je moet er wel iets mee kunnen.
Totdat op een dag de nieuwe medewerker voor de deur stond. Ik had van te voren uitgedacht wat ik hem die eerste dag zou laten doen als begin van zijn proeftijd. Mijn vader greep in, ‘laat mij maar’, zei hij. ‘Laat mij maar?’, riep ik vragend. Na een kopje koffie zei hij: ‘daar staan een paar laarzen en hangt een overall. Loop maar een beetje rond en kijk wat de boerderij vandaag van je vraagt’. Ik stond perplex, zo zet je iemand toch niet aan het werk, nota bene op z’n eerste dag! Maar de nieuwe medewerker pakte met een glimlach zijn spullen, verdween zachtjes door de grote staldeur en liep het land op. ‘Wat doe je nu’, wat als hij alleen maar onder een boom gaat liggen, vroeg ik aarzelend aan mijn vader.’ ‘Och, dan weten wij dat ook meteen maar’, verklaarde hij zijn strategie nader. ‘Alleen als we kettingzaag horen, grijpen we in!’
Wijsheid is leuk, maar je moet er wel iets mee kunnen…
Na twee uur kon ik m’n nieuwsgierigheid niet langer bedwingen en gingen we op mijn verzoek kijken. ‘Eh … we gaan niet kijken, maar koffie met hem drinken. Niemand wil op z’n eerste dag bekeken worden. En dan zien we vanzelf wat hij gezien heeft. Zien wat er van nature is, dat is jouw belangrijkste taak hier.’ Dichterbij gekomen bleek dat de nieuwe medewerker zichtbaar in z’n element was, hij had een paar honderd dode takken van het grasland geraapt en daar keurige stapels van gemaakt. Hier kwam ik zelf niet aan toe, moest ik bekennen. ‘Hier hoef je dus geen leiding meer aan te geven’, fluisterde mijn vader mij nog toe. ‘Ja, nu weet ik het wel’, gromde ik terug. Die stak ik in mijn zak: leiden begint met heel goed kunnen volgen wat er van nature is…
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
