Vertrouwen in de jeugd

Blog •

Als je al wat langer werkzaam bent, word je ongemerkt ouder. Jongere collega’s en kinderen geven je energie en het idee dat je altijd met je tijd meegaat. Toch komt er een moment waarbij je denkt “watskeburt?!”.

Vertrouwen in de jeugd

Toen jezelf jong was, had je bij collega’s zoiets van “hou toch op met je rekenliniaal”. Nu krijg je vragende gezichten als je praat over een fax of zelfs een printer.

Ik vind het prachtig om te zien hoe jonge collega’s nieuwe middelen en methoden hanteren, de mogelijkheden en kansen zien en daar ook op inspringen. Natuurlijk houd je soms je hart vast en gaat er soms iets mis. Maar dat is niets nieuws en hoort er ook bij. Daar leer je van. Het is belangrijk dat de nieuwe generatie de vrijheid voelt en zich ervan bewust wordt, dat zij voor de nieuwe ontwikkelingen en doorbraken gaan zorgen. Zij zijn verantwoordelijk voor de toekomstige ontwikkelingen die mensen van alle leeftijden helpen.

Toch komt er een moment waarbij je denkt “watskeburt?!”

Het is dan belangrijk dat zij advies krijgen van de “oudere” generatie. Die moeten de jongere collega’s behoeden voor de grote valkuilen en stimuleren om door te gaan als iemand zijn of haar neus gestoten heeft. De “oudere” generatie moet accepteren dat nieuwe ontwikkelingen snel gaan. Ik vind het ook wennen dat gesprekken gevoerd worden met iemand die niet bestaat. De chatbots, die moeten helpen als ik een declaratie wil indienen, wil ik af en toe ook door de computer heen trekken. Maar ja, vroeger was ik ook niet altijd even blij met hoe het ging... De afhankelijkheid van de telefoon baart mij soms ook zorgen. Sommige collega’s raken in paniek als hun telefoon het niet meer doet, omdat ze dan denken dat ze niets meer weten. En dat terwijl logisch nadenken toch iets is wat een actuaris zou moeten kunnen.

Daarom verbaast het mij dat in grote maatschappelijke dossiers de stem van de jongere generatie beperkt aanwezig is, soms niet aanwezig is of soms niet gehoord wordt. En dat terwijl de grote maatschappelijk dossiers, zoals de Wet toekomst pensioenen, juist deze jonge generatie hard raakt; nu en in de toekomst. Het is daarom niet de bedoeling dat de oudere generatie de jongeren overstemt. Zeker niet onder het mom “dat heb jij nog nooit meegemaakt, maar ik wel en dus weet ik hoe het werkt”.


Dus hierbij mijn oproep aan de jongere generatie: laat je horen en meng je in de discussies. Jouw stem is belangrijk, zodat jij bepaalt hoe de toekomst eruit komt te zien.

Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.

Over de auteur

drs. Peter van Meel AAG

Actuaris AG en partner bij Posthuma Partners.