Toch geeft het nieuwe pensioenakkoord, mede mogelijk gemaakt door een aantal actuarissen, veel mensen een goed gevoel. Dat betreft dan helaas niet de inhoud, maar vooral het feit dat er eindelijk een akkoord is. Wij hoeven nu even niets te doen, er is immers een akkoord. Dat is fijn! Maar toch ook jammer voor gepensioneerden, als er uiteindelijk toch gekort moet worden. Of jammer voor de jeugd, als er straks geen pensioen meer blijkt te zijn.
Ook in de samenleving speelt gevoel een hoofdrol. Zo ‘voelt’ de helft van de Amerikanen dat Trump de verkiezingen heeft gewonnen. Een deel van de wereld ‘voelt’ dat Covid-19 een complot is. Ook Zwarte Piet, Sjors en Sjimmie, Thierry Baudet en Geert Wilders roepen gemengde gevoelens op en die zijn nooit eensgezind. Waar de één een politicus als Thierry adoreert (vooral hijzelf), heeft de ander een enorme afkeer. En dat vinden wij allemaal prima.
Kom niet aan Jip en Janneke! Zij zijn Hollands Glorie en daar hebben wij allemaal een goed gevoel over.
Totdat een mevrouw van de Partij van de Arbeid in het AD van 20 november 2020, aangaf dat zij géén goed gevoel heeft bij Jip en Janneke. Jip en Janneke zijn immers zeer stereotype. Toen was Nederland te klein. Kom niet aan Jip en Janneke! Zij zijn Hollands Glorie en daar hebben wij allemaal een goed gevoel over.
Over ons pensioensysteem hadden wij ook altijd een goed gevoel. Wij hebben het beste pensioensysteem van de wereld toch….? Een structurele nieuwe opzet van ons pensioensysteem is nodig. Als wij niets doen gaat het vanzelf een keer mis. Immers, als de rente kunstmatig laag blijft, zijn de pensioenen onbetaalbaar in het huidige systeem. Als de rente weer gaat stijgen en de wereld in een diepe crisis komt, omdat de enorme schuldenberg niet meer afgelost kan worden, zijn de pensioenen ook onbetaalbaar.
Dus actuarissen, toch onze tijd?
Ik wens iedereen een mooie jaarwisseling. De komende weken zingen wij nog wel uit. PS: niet te hard zingen in verband met Covid-19 😉!
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
