Stel je maar eens voor dat een dag ineens 30 uur duurt in plaats van 24 uur. Hoe zou je die extra zes uur invullen? Je kan zes uur langer op bed blijft liggen, maar dat lijkt niet waarschijnlijk. Althans niet op de lange termijn. Het lijkt ook niet waarschijnlijk dat je zes uur extra per dag bij je huidige werkgever gaat werken.
Maar wat ga je dan wel doen met zes uur per dag extra? Misschien breng je je kinderen naar school, ga je daarna naar je werk, besteed je wat tijd aan je hobby of studie, en ga je later op de dag naar een andere werkgever. Hoe je een langere dag precies in zou vullen weten we natuurlijk niet. Maar dit voorbeeld illustreert dat je je leven waarschijnlijk wezenlijk anders inricht als het veel langer duurt.
In mijn ogen is het verhogen van de pensioenleeftijd een korte termijn oplossing.
We denken nu vaak aan grofweg drie levensfasen: school, werk en pensioen. Als we langer gaan leven komen daar waarschijnlijk extra levensfasen bij. Misschien wordt een baan afgewisseld met een studie, gevolgd door een andere baan. Dit betekent dat we moeten omdenken als het gaat om voorzieningen zoals pensioen. Nu wordt het langer leven probleem bij pensioen aangepakt door de pensioenleeftijden te verhogen.
In mijn ogen is het verhogen van de pensioenleeftijd een korte termijn oplossing. Op de lange termijn moet pensioen rekening houden met een nieuwe invulling van ons langere leven. Rekening houden met meer levensfasen dan we nu kennen. Pensioen moet flexibeler inzetbaar zijn over de levensloop. Dat is de langer leven uitdaging, en hoe jonger je bent hoe meer tijd je kan besteden aan een oplossing. 😊
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
