Deze herinnering kwam weer boven toen mijn collega mij onlangs vertelde dat zijn vrouw steeds gedacht heeft dat we discussieerden over een Frans “zomermeer”: Le Lac d’Eté. En dat klopt want we zijn er de laatste weken ook inderdaad druk bezig geweest: met de LAC DT wel te verstaan, de Loss Absorbing Capacity of Deferred Taxes.
Wat is nou zo belangrijk aan die LAC DT? Verzekeraars kunnen onder bepaalde voorwaarden deze zogenaamde tax asset gebruiken als onderdeel van hun kapitaalsvereiste onder Solvency II. Ik heb begrepen dat er verzekeraars zijn waar de LAC DT 20 tot 25 procentpunten van hun SCR ratio (Solvency Capital Requirement) bepaalt. Vergelijk dat eens met de dekkingsgraad van pensioenfondsen. Een paar procenten verschil van de dekkingsgraad is voor journalisten al aanleiding een artikel in de krant te schrijven. Twintig procentpunten SCR blijkbaar niet, terwijl een groot deel van de Nederlandse pensioenen bij verzekeraars is ondergebracht.
Een paar procenten verschil van de dekkingsgraad is voor journalisten al aanleiding een artikel in de krant te schrijven.
Deze weken worden we overspoeld door debatten, één-op-één interviews, boze burgers en rekenfouten. Zeer onderhoudend, maar naar mijn mening weinig informatief. Daarom heb ik met het oog op de naderende verkiezingen een aantal partijprogramma’s naast elkaar gelegd. Mijn oog viel daarbij op het partijprogramma van GroenLinks waarin staat dat de partij vóór het voorstel “versoberen van de verliesverrekening in de Vpb” is. Voor de goede orde, daar wordt dus de LAC DT mee bedoeld. De veronderstelling is dat een beperking van de verliesverrekening gebruikt kan worden om het vpb-tarief te verlagen. Per saldo zou dit neutraal zijn voor de investeringsagenda.
Waar in dit voorstel aan voorbij wordt gegaan, is dat deze LAC DT belangrijk is voor de solvabiliteit van verzekeraars. Zou de LAC DT inderdaad beperkt worden, dan zullen verzekeraars op een andere manier hun solvabiliteit willen aanvullen. En dat kost geld, wat uiteindelijk zal leiden tot premieverhogingen, waar ook de kiezers van GroenLinks voor moeten opdraaien. Ik denk niet dat Jesse zich dat helemaal bewust is.
Mijn gedachten gaan weer terug naar Hotel Au Bord du Lac. Het is misschien wel een aardig idee om daar deze zomer weer eens langs te rijden en te zien of het jonge stel hun idealen heeft kunnen verwezenlijken.
Volgende week de verkiezingen: ik denk dat ik in het stemhokje GroenLinks links laat liggen.
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
