Ieren zijn een bijzonder volk. Waar Ierland dertig jaar geleden nog bekend stond als het laatste derdewereldland van West-Europa, heeft het vandaag de dag een enorme aantrekkingskracht. Niet alleen op immigranten uit alle windstreken, maar zeker ook op het bedrijfsleven, niet op de laatste plaats verzekeraars. Het gevolg van een sterk staaltje vindingrijkheid wat heeft geleid dat Ierland tegenwoordig één van de hoogste BBP per hoofd van de bevolking kent.
Startup-achtige sferen en een gegarandeerde volgende
generatie pioniers.
Deze vindingrijkheid intrigeert mij. Naast lage belasting en een permanente handelsmissie in Californië (lees: een club Ieren die al golfend Amerikaanse Tech miljardairs overtuigd om vooral te investeren in het land van hun voorouders), zie je deze vindingrijkheid ook terug bij de lokale actuarissen. Een eigengereide groep die eigenwijs en volhardend met een open blik naar de wereld kijkt, op zoek naar kansen voor het land en voor hunzelf.
Een goed voorbeeld hiervan sprak ik tijdens mijn eerste lunchafspraak, een inmiddels gepensioneerde actuaris van begin 70. Na een carrière bij een lokale verzekeraar, kreeg hij een jaar of dertig geleden het idee een advieskantoor te starten. Zijn probleem was echter wel dat die lokale verzekeraar ook de enige noemenswaardige verzekeraar van het land was.
Wat doe je als je een gebrek aan klanten hebt? Dan organiseer je een handelsmissie naar Italië, vliegt met een aantal hooggeplaatste politici naar Milaan en overtuigt tal van Italiaanse verzekeraars dat Ierland hét land is om zaken vanuit te doen. Als je vandaag de dag Dublin inrijdt kom je langs het International Financial Services Centre, waar veel verzekeraars gehuisvest zijn. Hun aanwezigheid is mede te danken aan deze handelsmissie en een ambitieuze actuaris op zoek naar klanten.
Mijn tweede afspraak was met een al even zo markante actuaris. Na een tijdje met hem te hebben gewerkt concludeerde ik dat zijn werk als asset manager vooral bedoeld was om de rekeningen te kunnen betalen. Zijn echte roeping was na te gaan hoe verzekeraars én polishouders zo goed en voordelig mogelijk in de lokale economie kunnen investeren. Zo probeerde hij de Solvency II kapitaalvereisten voor Ierse Aircraft Leasing SPVs te verlagen, zorgde hij er eigenhandig voor dat asset classes in een lagere risicocategorie zijn komen te vallen en is hij nog dagelijks bezig met investeren in lokale vastgoedprojecten.
En zo zijn er nog tal van andere voorbeelden te noemen van Ierse actuarissen die zo nu en dan achteroverleunen, door het raam kijken en filosoferen over hoe zij hun kennis en vaardigheden in kunnen zetten om impact te maken binnen de sector en daarmee ook erbuiten. Door de relatief kleine en hechte gemeenschap van actuarissen, zorgt dit voor bijna startup-achtige sferen en een gegarandeerde volgende generatie pioniers.
Ik ben benieuwd wat ons in Nederland te wachten staat en aan welke actuarissen wij over 30 jaar met weemoed terugdenken. Vorige week vond de bijeenkomst van Kring Risk plaats. Hier werd gesproken over datakwaliteit & AI, klimaatscenario’s en ALM in een nieuwe economische realiteit. Uiteenlopende onderwerpen waar actuarissen een sleutelrol kunnen pakken en waarmee de verzekerings- en pensioenwereld een impact kan hebben die ver buiten de sector rijkt. Wie weet hebben we tijdens deze bijeenkomst de volgende generatie pioniers daarom al zien spreken!
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
