Onze economie draaide op volle toeren, beurzen zagen er goed uit met mooie forecasts, maar met één knip van de vinger kwam die economie vrijwel tot stilstand.
Een economisch kenmerk bij beurzen die in een hele korte tijd fors onderuitgaan, is dat de weg omhoog ook vaak snel in een korte tijd gaat (de zogenaamde V-vorm). Of dat bij deze coronacrisis het geval zal zijn weten we niet, maar zoals het er nu naar uitziet zal de V-vorm waarschijnlijk niet gevolgd worden. Langzaam herstel betekent ook dat de W-vorm, de zogenaamde double-dip, waarschijnlijk ook niet zal worden gevolgd. Bij snel herstel is de kans groot dat een economie vrij snel daarna weer onderuitgaat. Als derde is er natuurlijk ook een kans dat we een lange periode van laagconjunctuur tegemoet gaan en het lang zal duren voordat de weg omhoog weer ingeslagen kan worden, het zogenaamde L-model. Het ging allemaal best goed en misschien wel “te” goed. Persoonlijk acht ik de kans op het L-model niet heel groot, maar is wel degelijk aanwezig.
Het ging allemaal best goed en misschien wel “te” goed.
De letter die dan nog overblijft, is de letter U, een langer durende recessie gevolgd door een langere herstelperiode. Zoals het er nu naar uitziet, zal dit (hopelijk) de vorm zijn die over vijf jaar in de geschiedenis- en economieboeken wordt gebruikt als typering van deze crisis.
Op dit moment zitten we in een dal en is ongeveer alles anders dan voor de lockdown. Tal van werkgevers werden geconfronteerd met de afgekondigde maatregelen en moesten in no-time oplossingen verzinnen. In het onderwijs ging men vrij direct van frontaal onderwijs naar digitaal onderwijs; daar hadden we in ”vredestijd” minimaal 18 jaar over gedebatteerd. Droevig is het voor die ondernemingen wiens omzet per direct naar nul is gegaan, maar de vaste lasten wel doorlopen. Het aantal faillissementen is al fors en zal, naar verwachting, de komende weken blijven oplopen. Wanneer de markt weer aantrekt, zullen de bedrijven die het “overleefd” hebben de vrijgevallen omzet van de omgevallen ondernemers overnemen (“Creative Destruction principle” van Schumpeter). Er is veel staatssteun voor ondernemend Nederland, de uitdaging is om deze steun zo fair mogelijk toe te kennen.
Ondanks de crisis zijn dit wel dé momenten om na te denken over hoe één en ander anders zou kunnen, beter, maar in elk geval rechtvaardiger. Veel mensen lijden heftig als gevolg van de coronacrisis en zien het inkomen fors onderuitgaan. Ik weet niet of een (vorm van) basisinkomen hier een antwoord op zou zijn geweest, maar het is zeker de moeite waard om dat nu te onderzoeken.
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.