In ons (lijf)blad De Actuaris, wordt met enige regelmaat aandacht geschonken aan collega’s die of in een heel andere omgeving (buitenland) of in een onverwacht werkgebied terecht zijn gekomen. De verhalen gaan dan vaak over actuarieel professionals die niet langs de lijn blijven staan, die niet alleen goed zijn in hun werk, maar passie hebben voor hun vak en bereid zijn tijd te steken in kennisoverdracht en dat dan ook nog goed kunnen uitleggen aan niet-actuariële mensen. Opvallend is dat ze dat dan niet alleen doen in hun directe omgeving, maar juist in een bredere maatschappelijke context. Waarbij ze met veel geduld, doortastendheid, vasthoudendheid en respect besluitvormers zoveel mogelijk inhoudelijke kennis meegeven, zodat die gefundeerde beslissingen kunnen nemen, ook wanneer ze onder druk komen te staan door praktische en politieke bezwaren.
Opvallend is dat ze dat dan niet alleen doen in hun directe omgeving, maar juist in een bredere maatschappelijke context.
De nieuwe pensioenwet is zo’n maatschappelijk belangrijk onderwerp waar actuarissen echt een verschil kunnen maken. Op dit moment is er een actuaris die het zo ongeveer haar levenswerk heeft gemaakt om alle problemen te duiden, oplossingen aan te dragen en ervoor waakt dat de communicatielijnen tussen de verschillende spelers open blijven. Ze heeft de afgelopen jaren diverse papers geschreven, presentaties gegeven en discussies gevoerd. Bijvoorbeeld in de Eerste en Tweede Kamer waar zij met passie en deskundigheid uitgelegde hoe op korte termijn nog geschaafd kon worden aan de wet, zodat het transitierisico verkleind zou worden. Elke keer als er een tussenbesluit was genomen, ging ze niet roepen dat dat fout was, maar zocht ze vanuit daar weer de beste route voorwaarts en onderweg werd, voor zover ik dat kan overzien, niemand geschoffeerd of beschadigd.
En nu heeft ze onlangs besloten zich als politicus hard te maken voor ons pensioenstelsel. Ze staat op de lijst voor de Tweede Kamer verkiezingen. Chapeau en dank Agnes Joseph!
En geloof mij, als iemand het voor elkaar gaat krijgen dat kinderen van nu, op de vraag “wat wil je later worden?” antwoorden “actuaris!” dan is dat Agnes wel.
Een actuaris als rolmodel, bijzonderder wordt het niet 😊!
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
