Eindelijk weer mijn koffie drinken op het bankje in de tuin, maar ook tijdens een wandeling een plotselinge regenbui die ik niet zag aankomen.
In mijn werk heb ik dit jaar meer aandacht moeten geven aan het jaarwerk dan ik van te voren had gedacht, waardoor je toch meer aan het terugkijken bent dan vooruit naar nieuwe activiteiten. Elk jaar lijkt de regelgeving rond het jaarwerk weer uitgebreider te worden en lijken de geproduceerde documenten telkens lijviger te worden. Geduldig worstel ik mij erdoorheen: de bevestiging bij de jaarrekening, de controleverklaring, het accountantsverslag, de rapportages van de actuariële functie en van risicomanagement. Soms wordt het me te veel en vraag ik mij af waarom over een bepaald onderwerp zo uitgeweid wordt. Meestal heb ik direct spijt van mijn vraag, want meteen komen er dan allerlei beroepsinstructies, Q&A’s en good practices boven tafel. Het voelt voor mij als gestold wantrouwen, waarbij alles wat mis zou kunnen gaan (en misschien ook ergens een keer is misgegaan) tot een nieuwe instructie leidt. Het kriebelt dan wel om daartegen te ageren, maar ik kan mijn energie beter in andere zaken steken.
Eigenlijk is de lente een veel beter moment voor goede voornemens dan midden in de winter, omdat dan de door ons ingestelde kalender aangeeft dat een nieuw jaar begint.
Met frisse tegenzin sla ik mij door deze winterperiode heen en voel de lentekriebels komen. Allerlei ideeën en voornemens komen los. Eigenlijk is de lente een veel beter moment voor goede voornemens dan midden in de winter, omdat dan de door ons ingestelde kalender aangeeft dat een nieuw jaar begint. Dus bedenk ik hoe ik meer voor mijn familie, buren en vrienden kan betekenen. Het kriebelt eveneens om in mijn werk meer de verbinding te zoeken en ook in coronatijden met collega’s in contact te blijven.
Het kriebelt natuurlijk ook om meer dingen te mogen doen en uit de lockdown te komen. Daar ben ik niet de enige in, gezien het rumoer hierover op TV, in de kranten en op de bekende protestplekken. Na een jaar winterslaap kan het niet in één keer zomer zijn, laten we de lente de tijd geven om ons sociale leven weer tot bloei te laten komen.
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
