Dat voelde toch echt als oneerlijk! En zo oneerlijk voelt het zeker als het gaat over fraude bij ontvangers van belastingtoeslagen. Zoals we hebben gezien, kan het flink uit de hand lopen als je bij fraudebestrijding de goeden onder de kwaden laat lijden.
Voor mijn gevoel voelt het zo ook een beetje met de coronamaatregelen. Wij werken braaf thuis en volgen school online. Nagenoeg geen bezoek, dus weinig familie en vrienden zien. Niet op vakantie, geen feestjes en etentjes en de grootste afleiding is ‘s middags een rondje in het park om de hoek. En daar zitten we dan nu langer mee, omdat er een groep mensen is die zich niet aan de maatregelen wenst te houden; of erger nog er tegen in verzet komen (…terwijl ik dit schrijf wordt het Museumplein net voor de tweede keer leeg geveegd door de ME met paarden en een waterkanon).
Het goede in het kwade en het kwade in het goede willen zien.
En zou je het ook zo kunnen zien met bijvoorbeeld de solidariteit binnen het pensioenstelsel? Dat gepensioneerden moeten lijden onder het “kwade feit” dat de premies niet kostendekkend zijn? Of dat de actieven moeten lijden onder het niet-korten van pensioenen, ondanks de al langere tijd ruim te lage dekkingsgraden? Of zijn de kwaden de regelgevers die de rekenrente zo laag willen zien en daarmee de goede deelnemers van de pensioenfondsen tot niet indexeren en zelfs tot kortingen op hun pensioenen dwingt?
Volgens mij is het allemaal niet zo zwart-wit en dus niet zo makkelijk. Want hoe goed hou jij jezelf aan de coronaregels? Zie je die ene extra bezoeker voor jezelf door de vingers? Toch net na 21.00 buiten, want de vuilniszak…? Toch de kapper thuis ontvangen (je moet er tijdens het Zoomen toch netjes uitzien…), etc. En hoe onjuist is het als mensen kritisch kijken naar de overheid en de maatregelen die zij oplegt? En hoe erg is het dat er sinds enkele jaren niet-kostendekkende premies worden betaald, terwijl zo’n 25 jaar geleden bij veel pensioenfondsen premie-vakanties werden gevierd? En hoe goed is het eigenlijk om elke keer weer het korten uit te stellen en met de steeds voortdurende lage rente richting een sinking-giant scenario dreigen af te glijden?
Zwart-wit denken helpt niet, alle eerlijke feiten en gezichtspunten op tafel leggen wel. Zoals een Soefi-wijsheid luidt: het goede in het kwade en het kwade in het goede willen zien.
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
