Het goede nieuws voor deze actuaris is dat hij sinds kort weer terug naar Nederland kan komen. Want sinds de nieuwe lockdown moet je hier nu minstens een uur rijden voor het dichtstbijzijnde vertier, als je in het midden van het land woont. Nederland overdrijft het natuurlijk, door dit ook voor restaurants te laten gelden, maar de rust kan je hier nu wel vinden.
Het enige nadeel voor deze actuaris is, mocht hij nog willen werken, dat er dan op termijn geen emplooi (werk) meer voor hem is. Ik weet het: ik heb altijd geroepen dat er veel werk en uitdagingen zijn voor actuarissen en economistristen. Helaas, moet ik mijn mening 180 graden draaien. Op termijn is er geen werk meer voor econometristen en actuarissen in Nederland.
Of, zoals Gerrit Jan van de Brink schreef in zijn blog van vorige week, anticiperen op crises.
De reden hiervoor is de visie van Jesse Klaver op Nederland. Hij kan het zelf niet zo goed verwoorden, dus leg ik het in deze blog uit. Jesse roept namelijk dat er meer geld moet naar verpleegkundigen, politieagenten en het onderwijs in het algemeen. Daar ben ik het mee eens. Echter, Jesse was laatst ook heel boos op zijn partijgenoten in Zeewolde. Zij hadden namelijk voor een energieverslindend datacentrum gestemd in diezelfde gemeente. Zijn argument: als wij de energietransitie willen maken, dan is een dergelijk datacentrum uit den boze.
Echter, (grote) bedrijven zijn aan het digitaliseren. Ook gaan zij meer en meer werken met dataplatforms om zo hun data te ontsluiten. Gunstig voor ons econometristen en actuarissen, omdat wij zo prospectief kunnen modelleren en daardoor kunnen bedrijven beter inspelen op de toekomst. Of, zoals Gerrit Jan van de Brink schreef in zijn blog van vorige week, anticiperen op crises.
Helaas, wil Jesse dit helemaal niet. Het kost teveel elektriciteit. En alles wat teveel energie kost of teveel vervuilt, wil hij niet. Voor verschillende bedrijven, maar ook voor actuarissen en econometristen, is steeds minder plaats in Nederland. Shell en Unilever zijn ze al voorgegaan. Met een uurtje rijden of vliegen (mag ook niet van Jesse) is er werk genoeg voor iedereen. Nederland wordt zodoende een land van onderwijzers, verpleegkundigen en politieagenten. Maar de vraag is, voor wie gaan zij dan zorgen en niet onbelangrijk: hoe gaan hun salarissen worden gefinancierd?
Ik ben benieuwd of u de oplossing weet? Voor nu wens ik iedereen fijne Kerstdagen en een gezond 2022!
Deze blog is geschreven op persoonlijke titel.
