Dus ver van wegblijven is dan al gauw het devies. Hoewel heel begrijpelijk, zou dat heel jammer zijn, want de ideeën achter beide crypto’s zijn van onschatbare waarde.
Door Bitcoin is het mogelijk om veilige transacties uit te voeren in een wereld waarin het voor iedereen zichtbaar is wie de eigenaar is. Het is echter alleen de eigenaar die in staat is om via een handtekening dat eigenaarschap aan te tonen. Het is vervolgens de gehele Bitcoin community die eenvoudig kan achterhalen of die handtekening juist is. Door deze wijze van transactiecreatie en controle wordt de rol van de bank als intermediair overbodig.
Bitcoin heeft als makke dat het geen berekeningen kan uitvoeren. Het is een platform waar alleen transacties op uitgevoerd kunnen worden. Daar heeft Ethereum, dat voortbouwt op Bitcoin, een oplossing voor gevonden door smart contracts te introduceren. Een smart contract kent een vertaalslag van een normaal geschreven contract naar een stukje programmatuur. Omdat programmatuur normaliter input benodigd, en die input niet uit het platform (de blockchain) zelf kan worden verkregen, zijn er één of meerdere oracles nodig. Een oracle is een databron buiten de blockchain, die een smart contract van de benodigde input voorziet. Door middel van interfaces kunnen het smart contract en de oracles vervolgens eenvoudig aan het platform gekoppeld worden.
Toekomstmuziek? Nee hoor, dit staat te gebeuren!
Bitcoin in combinatie met Ethereum maakt het dus mogelijk om verzekeringscontracten te transformeren naar smart contracts, die via oracles van informatie worden voorzien en vervolgens via een platform aan consumenten kunnen worden aangeboden. Zo’n smart contract laat heel duidelijk zien welke kosten er in rekening worden gebracht, aan wie die gelden toekomen en wat de feitelijke kostprijs van het product zelf is. Door opname van alle transacties in een blockchain is meteen ook de hele boekhouding van die virtuele verzekeraar voor iedereen zichtbaar. Iedereen kan daardoor zien welke producten verkocht zijn, wat het schadeverloop daarvan is geweest en vaststellen of bijvoorbeeld kostentoekenning conform het smart contract heeft plaatsgevonden.
Stel dat het lukt om zo’n platform te bouwen, dan worden alle functies binnen een traditionele verzekeraar vertaald naar functionaliteit, die vervolgens volledig wordt geautomatiseerd en door applicaties binnen het platform wordt overgenomen. Actuarissen zouden dan bij uitstek degene kunnen zijn, die die smart contracts kunnen ontwikkelen, die de functionaliteit voor het risicomanagement kunnen doorontwikkelen, die via machine learning pricing nog strakker kunnen zetten en ga zo maar door. Toekomstmuziek? Nee hoor, dit staat te gebeuren!
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.