De timing was bovendien perfect: de Japanse beurs beleeft een all time high en overal was nog de trots zichtbaar vanwege de verschillende G7 meetings door het hele land.
Het boeiende aan dit soort reizen is dat je geconfronteerd wordt met je eigen gewoonten en (denk)patronen. En vaak ben je je daar helemaal niet van bewust. Maar in een andere omgeving worden die ineens zichtbaar. Bijvoorbeeld dat je opeens links moet rijden en lopen en dat je bij het oversteken niet rechts, links rechts moet kijken, maar andersom. Of dat je bij een oranje verkeerslicht denkt om toch snel nog even over te steken, je wordt in Tokyo letterlijk teruggefloten. Maar ook dat collega’s heel beleefd en vriendelijk met jou het gesprek aangaan, maar dat dit helemaal niet betekent dat ze het met je eens zijn. Kortom, het houdt je dus scherp om in een andere omgeving ook te kunnen functioneren met andere spelregels.
Het houdt je scherp om in een andere omgeving ook te kunnen functioneren met andere spelregels.
Dat zal ook wennen worden met ons nieuwe pensioenstelsel. Nieuwe regels, terwijl we nog gewend zijn aan oude. Er is geen sprake meer van indexatie of korten, maar meebewegen met de ontwikkelingen van de beurs. Ook de rekenrente heeft een heel andere betekenis in het nieuwe stelsel en in elk geval geen betrekking meer op herverdelingen tussen de deelnemers. Dat scheelt in elk geval veel discussie. Maar ook dekkingsgraden en de check met het Vereist Eigen Vermogen zullen verleden tijd zijn. We moeten dus op een heel andere manier gaan kijken naar de waardeontwikkelingen van een pensioenfonds ten op zichtte van de …., oh nee, niet ten opzichte van verplichtingen. Die zijn er immers niet meer. Verwachtingen daarentegen des te meer. Gelukkig houden we de solidariteit wel in het stelsel, ook al hebben we daar, door vooraf vastgelegde regels met betrekking tot het vullen en gebruiken van de buffers, ook een heel andere vorm aan gegeven.
Tja, ik heb me goed vermaakt in Japan. Ik waardeer de discipline en de goed geordende maatschappij; geen gedrang, geen afval op de straat, geen getoeter in een overvolle stad. Maar toch is en blijft het fijn om na een week weer thuis in het vertrouwde Amsterdam te komen. En ondanks dat het fijn is om terug te vallen op datgene wat “oud & vertrouwd” is, hoop ik dat we snel kunnen wennen aan alle nieuwe spelregels van het nieuwe pensioenstelsel en juist niet meer terugverlangen naar het oude!
Deze blog is op persoonlijke titel geschreven.
