Wie is aansprakelijk voor de zelfrijdende auto?

Maar hoe staat het nu eigenlijk met de aansprakelijkheid voor zelfrijdende motorvoertuigen?
De autonome technologieën in zelfrijdende voertuigen nemen het rijden binnenkort immers over van de mens. Moet de bestaande wet- en regelgeving
over de aansprakelijkheid van bestuurder en voertuig dan aangepast worden? En hoe? Om deze vragen te kunnen beantwoorden, moeten we bepalen wie
verantwoordelijk is voor een verkeersongeval. Is dat de bestuurder of de auto (en dus de autofabrikant)? Of kunnen we de aansprakelijkheid neerleggen bij de beheerder van de infrastructuur?

Vanuit mijn rol als Industry Director Mobility bij Aon probeer ik deze vragen te beantwoorden en schets ik de ontwikkelingen vanuit mijn perspectief als
risicoadviseur voor diverse stakeholders in de mobiliteitsketen.

Wet- en regelgeving

De aansprakelijkheid voor motorvoertuigen is geregeld in diverse instrumenten op het niveau van de Europese Unie (EU), zoals de richtlijn motorrijtuigenverzekering 42 (Wettelijke Aansprakelijkheid Motorvoertuigen – WAM) en de productaansprakelijkheidsrichtlijn 43. Daarnaast zijn er per lidstaat verschillende aansprakelijkheidsregelingen, waaronder Verkeersrecht, Burgerlijk Recht, specifieke risicoaansprakelijkheidsregelingen en de nationale uitvoering van de Europese Productaansprakelijkheidsrichtlijn.

Wat moet er veranderen aan de internationale wet- en regelgeving om volledig zelfrijdende auto’s tot het verkeer toe te laten? Als antwoord op die vraag is op 1 juli 2019 de ‘Experimentele wet op zelfrijdende voertuigen’ ingegaan. Vanaf 2015 was het al mogelijk om zelfrijdende auto’s te testen, maar wel altijd met iemand achter het stuur. Deze nieuwe wet maakt het mogelijk om zelfrijdende voertuigen te testen met de bestuurder op afstand. Er zijn veel plannen vanuit diverse marktpartijen, maar er is helaas tot nu toe nog geen enkele partij die
daadwerkelijk een aanvraag heeft ingediend.|

Lees het artikel verder onder Download.