Accountants, actuarissen en Finance

Actuarissen en accountants (zowel intern als extern) zijn vaak nauw betrokken bij financiële rapportageprocessen bij een verzekeraar of pensioenfonds. Ondanks de samenwerking zingen er wel eens verhalen rond over ervaren cultuurverschillen. Waar komen volgens jullie deze verhalen vandaan? Is dit enkel een stereotype, of hebben deze verhalen ook een basis in de realiteit?

“De vraagstelling lijkt wat suggestief alsof er van alles aan de hand is. Voor ons is niet duidelijk wat met cultuurverschillen bedoeld wordt. We hebben jarenlang goed samengewerkt in PCNA (Platform Commissie NIVRA Actuarieel Genootschap) verband. Jaarlijks organiseerden we gezamenlijk een seminar over actuele onderwerpen die zowel de werkzaamheden van accountant als actuaris raakten. Dit leverde altijd positieve reacties op. Later is het PCNA overgegaan in het PAA (Platform Accountants en Actuarissen). Deze ontwikkeling en het afschaffen van de wettelijke regeling van de certificerend actuaris bij verzekeraars heeft misschien wat wrijvingen opgeleverd in de samenwerking. De oorzaak hiervan kan zijn de toenemende eisen voor kwaliteit van accountantswerkzaamheden die min of meer worden doorvertaald naar (of opgelegd aan) de actuaris. Misschien dat dit wat fricties heeft opgeleverd.

Als externe accountant ben je eindverantwoordelijk voor een oordeel over de verslaggeving. Je toetst aan een norm met inachtneming van een vooraf gedefinieerde materialiteit. Het oordeel is positieve assurance (redelijke mate van zekerheid). Die scope gaat vaak verder dan die van actuarissen die zich uitspreken over de solvabiliteitspositie of toereikendheid van voorzieningen. Om tot bovenstaand oordeel te komen heeft de accountant een bevestigend controlebewijs nodig. Daarbij vormen audit-trails, modelvalidaties en onderbouwde assumpties belangrijke bouwstenen. Een adagium in de audit is ‘inquiry alone is not enough’.
In de praktijk nemen we waar dat de eisen die de accountant stelt aan de documentatie om tot zijn oordeel te komen hoger zijn dan die van een actuaris. Dat is zowel vanuit de inhoud als vanuit het proces, waarbij wordt gekeken of de verzekeraar of het pensioenfonds aan de eisen van integere en beheerste bedrijfsvoering voldoet.”

Lees dit interview verder onder Download.