Dit zijn netwerken van relatief kleine groepen van ondernemers die hun risico op arbeidsongeschiktheid poolen en delen. Risk-sharing mechanismen treffen we ook aan bij uitoefenaars van eenzelfde beroep die een pool vormen om zich te beschermen tegen professionele risico’s. Ook catastrofes en grote industriële risico’s worden soms gedekt door fondsen die opereren via de techniek van het risk-sharen.
In het kielzog van de vernieuwde interesse in en ontwikkeling van P2P insurance en crowdsurance werden er recent een reeks weten- schappelijke papers gepubliceerd over risk-sharing. In het artikel ‘Risk- sharing rules and their properties, with applications to peer-to-peer insurance’ bestuderen Michel Denuit (UCLouvain), Christian Robert (ENSEA, Paris) en ikzelf een reeks eigenschappen waaraan ‘risk-sharing’ mechanismen kunnen voldoen. Vervolgens onderzoeken we of bepaalde klassen van bestaande en ook nieuw geïntroduceerde risk-sharing regels deze eigenschappen al dan niet bezitten. We besteden in onze paper ruim aandacht aan de zogenaamde ‘conditional mean risk-sharing’ regel die voor het eerst gedefinieerd werd in Denuit en Dhaene (2012), evenals aan de nieuw geïntroduceerde ‘kwantiel risk-sharing’ regel. De resultaten in onze paper kunnen niet alleen nuttig zijn bij het ontwikkelen van nieuwe collaboratieve risk-sharing mechanismen, maar kunnen eveneens gebruikt worden bij het beheren van contingent risk funds, waarbij een gegeven budget volgens een vooraf afgesproken regel verdeeld wordt over een aantal rechthebbenden.
Lees het hele artikel verder onder Download.
Download
- Risk sharing en peer-to-peer verzekering .pdf • 1,02 MB
