Wij analyseerden een nieuwe verdeelregel waarbij de mate van risico per leeftijdscohort kan verschillen. Hierbij wordt een driedeling gemaakt, waarbij de actieve deelnemers binnen een fonds het risico van de oudste deelnemers dragen en de jong-gepensioneerden alleen hun eigen risico. Deze regel kan ongewenste fluctuaties voor de alleroudsten voorkomen, terwijl de effecten voor de jongere cohorten in veel gevallen beperkt blijven.
Wat is macrolanglevenrisico?
Anders dan in veel andere landen kent Nederland levenslange pensioenen. Wanneer we gemiddeld ouder worden betekent dit ook dat er gemiddeld langer pensioenbetalingen gedaan moeten worden. Elke twee jaar schat het Koninklijk Actuarieel Genootschap (AG) de toekomstige levensverwachting van Nederlanders in. Hierbij neemt het AG verschillende trends uit het verleden mee. Pensioenfondsen en verzekeraars gebruiken deze inschattingen om te bepalen wat hun toekomstige verplichtingen waard zijn. Maar het kan gebeuren dat de toekomstige prognoses voor overlevingskansen hoger of lager uitvallen, en dan zal er dus naar verwachting langer of juist minder lang
pensioen betaald worden dan eerder ingeschat. Er is dus sprake van onzekerheid. Deze onzekerheid noemen we macrolanglevenrisico. In dit artikel bekijken we verschillende manieren om dit macrolanglevenrisico over verschillende leeftijdsgroepen te delen. Daarbij kijken we voornamelijk naar het effect van verschillende verdeelmechanismen. De wenselijkheid van de effecten van de mechanismen van de mechanismen laten we graag over aan de beleidsmakers.
Met behulp van het zogenaamde Lee-Carter model1 kunnen we langlevenschokken kwantificeren voor alle leeftijden. We analyseren het effect van deze schokken door te kijken welke procentuele verandering van pensioeninkomen nodig is, om de waarde van het pensioen in termen van euro’s voor en na de schok gelijk te houden. Als we geen risicodeling toepassen en iedere leeftijd de eigen schok geven, dan is bij jongeren de procentuele verandering van het pensioeninkomen een stuk groter dan voor de ouderen. In figuur 1 laten we deze procentuele verandering per leeftijd zien. Hierbij gaan we er dus vanuit dat deelnemers en gepensioneerden het macrolanglevenrisico binnen hun eigen cohort opvangen. De figuur toont de
procentuele verandering voor twee verschillende langlevenschokken: een schok waarin de levensverwachting toeneemt, en een schok waarin
de levensverwachting afneemt.
Lees het hele artikel verder onder Download.