Lang leven ALM

Lagere dekkingsgraden, hogere vereiste buffers en een overgang van DB naar DC hebben, uitzonderingen daargelaten, geleid tot een wereldwijde trend om
pensioen portefeuilles te de-risken. In tegenstelling tot de fondsen in het VK, hebben Nederlandse pensioen fondsen nog geen ‘longevity only’ derisking transacties ondernomen. Een reden hiervoor zou de relatieve omvang van het langleven risico t.o.v. het marktrisico en/of de financiële positie van het fonds kunnen zijn.

In dit artikel beschouw ik het effect van een langleven hedge als beleidsinstrument in de ALM problematiek van een pensioenfonds. Ik presenteer de uitkomsten van een ALM optimalisatie met en zonder langleven hedge in een model met zowel stochastische rendementen als stochastische sterfte projecties gecalibreerd aan historische/FTK parameters voor rendement, volatiliteit en correlatie en CBS verwachtingen omtrent toekomstige sterfteontwikkelingen. De belangrijkste conclusie is dat het afdekken van langleven risico additioneel risico budget creëert dat gebruikt kan worden voor asset strategieën met een hoger verwacht rendement. Op die manier kunnen langleven hedges helpen de ALM positie van een fonds te verbeteren. Dit geldt in hogere mate voor fondsen met een lage dekkingsgraad.

De rest van het artikel is als volgt opgebouwd. Allereerst bespreek ik de werking van longevity swaps. Vervolgens worden de uitkomsten van de stochastische ALM analyse geanalyseerd alvorens ik afsluit met beleidsimplicaties en de conclusie.

Lees het hele artikel verder onder Download.